John 12

CHAPTER 12

Mary Anoints the Feet of Jesus

1ο ούν Ιησούς προ εξ ημέρων του πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν όπου ην Λάζαρος ο τεθνηκώς ον ήγειρεν εκ νεκρών 2εποίησαν ούν αυτώ δείπνον εκεί και η Μάρθα διηκόνει ο δε Λάζαρος εις ην των ανακειμένων αυτώ 3η ούν Μαρία λαβούσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικής πολυτίμου ήλειψε τους πόδας του Ιησού και εξέμαξε ταις θριξίν αυτής τους πόδας αυτού η δε οικία επληρώθη εκ της οσμής του μύρου 4λέγει ούν εις εκ των μαθητών αυτού Ιούδας Σίμωνος Ισκαριώτης ο μέλλων αυτόν παραδιδόναι 5διατί τούτο το μύρον ουκ επράθη τριακοσίων δηναρίων και εδόθη πτωχοίς 6είπε δε τούτο ουχ ότι περί των πτωχών έμελλεν αυτώ αλλ΄ ότι κλέπτης ην και το γλωσσόκομον είχε και τα βαλλόμενα εβάσταζεν 7είπεν ουν ο Ιησούς άφες αυτήν εις την ημέραν του ενταφιασμού μου τετήρηκεν αυτό 8τους πτωχούς γαρ πάντοτε έχετε μεθ΄ εαυτών εμέ δε ου πάντοτε έχετε 9έγνω ουν όχλος πολύς εκ των Ιουδαίων ότι εκεί εστι και ήλθον ου διά τον Ιησούν μόνον αλλ΄ ίνα και τον Λάζαρον ίδωσιν ον ήγειρεν εκ νεκρών 10εβουλεύσαντο δε οι αρχιερείς ίνα και τον Λάζαρον αποκτείνωσιν 11ότι πολλοί δι΄ αυτόν υπήγον των Ιουδαίων και επίστευον εις τον Ιησούν

Jesus Enters into Jerusalem

12τη επαύριον όχλος πολύς ο ελθών εις την εορτήν ακούσαντες ότι έρχεται ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα 13έλαβον τα βαϊα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ και έκραζον ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου ο βασιλεύς του Ισραήλ 14ευρών δε ο Ιησούς ονάριον εκάθισεν επ΄ αυτό καθώς εστι γεγραμμένον 15μη φοβού θύγατερ Σιών ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλον όνου 16ταύτα δε ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού το πρώτον αλλ΄ ότε εδοξάσθη ο Ιησούς τότε εμνήσθησαν ότι ταύτα ην επ΄ αυτώ γεγραμμένα και ταύτα εποίησαν αυτώ 17εμαρτύρει ούν ο όχλος ο ων μετ΄ αυτού ότε τον Λάζαρον εφώνησεν εκ του μνημείου και ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών 18διά τούτο και υπήντησεν αυτώ ο όχλος ότι ήκουσε τούτο αυτόν πεποιηκέναι το σημείον 19οι ουν Φαρισαίοι είπον προς εαυτούς θεωρείτε ότι ουκ ωφελείτε ουδέν ίδε ο κόσμος οπίσω αυτού απήλθεν

Jesus Foretells of His own Death

20ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή 21ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τω από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ηρώτων αυτόν λέγοντες κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν 22έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού 23ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου 24αμήν αμήν λέγω υμίν εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνη αυτός μόνος μένει εάν δε αποθάνη πολύν καρπόν φέρει 25ο φιλών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν και ο μισών την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω εις ζωήν αιώνιον φυλάξει αυτήν 26εάν εμοί διακονή τις εμοί ακολουθείτω και όπου ειμί εγώ εκεί και ο διάκονος ο εμός έσται και εάν τις εμοί διακονή τιμήσει αυτόν ο πατήρ 27νυν η ψυχή μου τετάρακται και τι είπω πάτερ σώσόν με εκ της ώρας ταύτης αλλά διά τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην 28πάτερ δόξασόν σου το όνομα ήλθεν ουν φωνή εκ του ουρανού και εδόξασα και πάλιν δοξάσω 29ο ουν όχλος ο εστώς και ακούσας έλεγεν βροντήν γεγονέναι άλλοι έλεγον άγγελος αυτώ λελάληκεν 30απεκρίθη ο Ιησούς και είπεν ου δι΄ εμέ αύτη η φωνή γέγονεν αλλά δι΄ υμάς 31νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου νυν ο άρχων του κόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω 32καγώ εάν υψωθώ εκ της γης πάντας ελκύσω προς εμαυτόν 33τούτο δε έλεγε σημαίνων ποίω θανάτω ήμελλεν αποθνήσκειν 34απεκρίθη αυτώ ο όχλος ημείς ηκούσαμεν εκ του νόμου ότι ο Χριστός μένει εις τον αιώνα και πως συ λέγεις ότι δει υψωθήναι τον υιόν του ανθρώπου τις εστιν ούτος ο υιός του ανθρώπου 35είπεν ουν αυτοίς ο Ιησούς έτι μικρόν χρόνον το φως μεθ΄ υμών εστι περιπατείτε έως το φως έχετε ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη και ο περιπατών εν τη σκοτία ουκ οίδε που υπάγει 36έως το φως έχετε πιστεύετε εις το φως ίνα υιοί φωτός γένησθε ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς και απελθών εκρύβη απ΄ αυτών 37τοσαύτα δε αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις αυτόν 38ίνα ο λόγος Ησαϊου του προφήτου πληρωθή ον είπεν κύριε τις επίστευσε τη ακοή ημών και ο βραχίων κυρίου τίνι απεκαλύφθη 39διά τούτο ουκ ηδύναντο πιστεύειν ότι πάλιν είπεν Ησαϊας 40τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν ίνα μη ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία και επιστραφώσι και ιάσωμαι αυτούς 41ταύτα είπεν Ησαϊας ότε είδε την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού 42όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται 43ηγάπησαν γαρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του θεού 44Ιησούς δε έκραξε και είπεν ο πιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ αλλ΄ εις τον πέμψαντά με 45και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με 46εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα ίνα πας ο πιστεύων εις εμέ εν τη σκοτία μη μείνη 47και εάν τις μου ακούση των ρημάτων και μη πιστεύση εγώ ου κρίνω αυτόν ου γαρ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον αλλ΄ ίνα σώσω τον κόσμον 48ο άθετων εμέ και μη λαμβάνων τα ρήματά μου έχει τον κρίνοντα αυτόν ο λόγος ον ελάλησα εκείνος κρινεί αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα 49ότι εγώ εξ εμαυτού ουκ ελάλησα αλλ΄ ο πέμψας με πατήρ αυτός μοι εντολήν έδωκε τι είπω και τι λαλήσω 50και οίδα ότι η εντολή αυτού ζωή αιώνιός εστιν α ούν λαλώ εγώ καθώς είρηκέ μοι ο πατήρ ούτως λαλώ